Ministeck, strijkkralen, hamertje tik, bij alles wat Zita doet hoort een verhaal. Terwijl ze bezig is met het neerleggen van de strijkkralen ontstaat het verhaal: "Kijk, dit hondje is veel mooier dan het voorbeeld. Ze krijgt een roze staart, en ze heet Lizzy. Het is een lief eigenwijs hondje." Daarna legt ze strijkkralen in het auto-vormpje. "De auto wordt ook veel mooier. Ze heet Sammy. Kijk, ze krijgt één roze en één blauw wiel."
Zita legt de kraaltjes netjes neer, en zorgt dat er een mond en ogen in de auto komen: "Kijk een lachende mond. Sammy is blij, want ze heeft een vriendje gevonden: Lizzy het hondje! Het lieve eigenwijze hondje heeft een lief eigenwijs autootje als vriendje. En ze leefden nog lang en gelukkig." Zo gaat dat door, bij elk knutsel-, verf- of kleiwerkje dat ze maakt. Op de hamertje-tik-figuurtjes (rondjes, vierkantjes en driehoeken) legt Zita zwarte strijkkralen: "Dat zijn tuur-ogen, zo kunnen ze allemaal ver kijken."
Een meisje van vier, met zo’n oneindige fantasie in de verhalen bij de dingen die ze doet. Laten we dat koesteren in onze Vrije Ruimte.
