Maandag 17 maart. Ben je met jonge kinderen onderweg, dan beleef je de wereld plots heel anders. Je ontdekt nieuwe dingen in voorwerpen waarvan je dacht dat je alle mogelijkheden wel kende. Met Yanna (bijna 4) en Tycho (net 3) loop ik van onze school naar Albert Heijn om boodschappen voor de lunch te doen. Een wandeling van ongeveer 10 minuten. Ze pakken allebei een tak van de grond en slaan ermee tegen het hek van de speeltuin. Hé, dat is een leuk geluid. We lopen verder en Yanna houdt haar tak omhoog: "Het regent! Kom Tycho, kom hier onder mijn paraplu, anders word je nat!" Ik zing "Onder moeders paraplu", en lachend gaan ze verder onder een blauwe hemel.
Dan zien we een grasveld met rijen prachtige witte en paarse krokusjes. "O, prinsessengras!", zegt Yanna en ik zing "Krokusbolletje, kom eens uit je holletje, met je bloempjes paars en geel, op een groene steel." Nog een liedje, vraagt Yanna. Dat wordt het liedje over de roos en de tulp en de hyacint. Even later staan we voor de bloemenwinkel te kijken naar de bloemen waar we net over hebben gezongen. "Babybloemetjes", want ze zitten allemaal nog genesteld tussen de groene bladeren. Op de terugweg lopen Yanna en Tycho op een strook naast de stoep, waarin nu alleen aarde ligt. Ik zeg dat daarin straks bomen geplant gaan worden. "Nee hoor", zegt Yanna, "dat is de loop-stap." En loop-stappend gaan ze verder, tot we weer terug zijn in ons gebouw en gaan genieten van een lekkere lunch.
