Woensdag 19 mei. In de werkruimte zijn drie leerlingen voor zichzelf aan het werk onder begeleiding van Rianne. Zij is er elke woensdag van 9 tot 11 en helpt kinderen bij het zelfstandig werken. Als ze even niet meer weten hoe het moet, legt zij het uit. Ze stimuleert hen om verder te gaan, of om te bedenken wat ze nog kunnen of willen doen. Vandaag voerde ze een gesprek met een 13-jarige, die een 12-jarige zag rekenen en zich afvroeg waarom hij in een boekje rekende dat niet bij zijn leeftijd paste. "Niet iedereen is op het niveau dat bij zijn leeftijd past", zei Rianne, "Maar door het te doen, door te beginnen met iets waarvan je weet dat je het kunt, krijg je vertrouwen, en durf je op een gegeven moment ook de moeilijkere stof aan te pakken. Rekenen en de basiswiskunde heb je ook nodig in het dagelijks leven, bijvoorbeeld om uit te rekenen hoeveel boodschappen je moet doen, hoeveel meter gordijn je moet kopen, hoeveel tijd iets je gaat kosten." Ooit was de 13-jarige afgehaakt bij rekenen. Door dit gesprek, op een juist moment, met maar weinig andere kinderen erbij, was hij in staat om er zelf verder over na te denken. En tot de conclusie te komen dat het best handig was als hij ook de stof tot en met groep 8 beheerste. Volgende week gaat hij eens kijken wat hij allemaal al wel beheerst, en waar nog hiaten zijn….
In het vervolg van het gesprek ging het ook over andere vakken, Nederlands en Engels. Hiermee is hij bezig op voortgezet onderwijs-niveau. Hij zag het wel zitten om in deze vakken lekker door te werken en over 1 of 2 jaar staatsexamen te doen.
Weer merk je dat het werkt! Er is een tijd, voor ieder kind anders, dat hij openstaat om na te denken over zijn eigen ontwikkeling, en wat hij daar nog voor nodig heeft. Het zien van andermans werk leidt tot denken erover en tenslotte tot doen: zelf actie ondernemen in je eigen leerproces, om verder te komen in je ontwikkeling. Dat is De Vrije Ruimte.
