Maandag 17 mei. Wat doen kinderen als je ze echt helemaal hun eigen gang laat gaan? Graven! Waar het vandaan kwam weet ik niet eens precies. Wel weet ik dat er voor ons gebouw gegraven wordt op straat. Alle klinkers zijn er uit; de straat is een grote zandvlakte met daarop een graafmachine die grote gaten maakt voor nieuwe riolering. Gewapend met een grote schop en een klein schepje togen de kinderen het bos in. Wat en waar zouden zij willen graven? Ze ontdekken op een plek een dode boom met een kruis erop. "Die moet eruit, dat kunnen wij ook!" Ze graven om de boom heen, duwen ertegen, gooien stokken naar de takken om hem te laten bezwijken, hakken met de schep in de boom. Hij geeft een eindje mee, maar zit nog te vast in de grond, en met zijn takken in een andere boom, om nu al om te kunnen vallen. Morgen gaan ze het zeker weer proberen. Die boom moet om. Dat hebben zij nu als taak op zich genomen. Een project van een aantal dagen waarschijnlijk, waarin ze steeds nieuwe manieren zullen uitproberen om hem om te krijgen, tot inzichten zullen komen wat het beste werkt, en waarin ze met elkaar, gebruik makend van ieders specifieke kennis, kunde en kracht, tot een eindresultaat zullen komen.