Soms ben je als ouder en als leerkracht nog niet zo ver. Maar is je kind, de leerling, al klaar voor de volgende stap. Na zeven jaar De Vrije Ruimte, zelf bepalen wat je doet, met wie je speelt, wil je misschien wel eens wat anders. Een juf of meester die vertelt wat je moet doen en hoe je het moet doen. Een klas vol kinderen van dezelfde leeftijd die op hetzelfde moment hetzelfde doen. Als je dit nooit hebt meegemaakt, kan dit een behoefte worden, waarnaar wij willen luisteren. Een klein verlegen meisje, altijd in de buurt van haar moeder, zo kwam ze binnen, nog geen vier jaar oud. Maar ook toen al een met een enorme wilskracht en een goed gevoel voor wat zij nodig had. Mensen om haar heen, maar niet te veel. Buiten spelen met vriendinnen en vrienden, afgewisseld met binnen een boek lezen. Lessen volgen, meedoen met de musical, voor de konijnen zorgen. Steeds koos ze wat op dat moment goed voelde. En het klopte voor haar, voor ons. Nu wil ze verder, de wereld in. Nieuwe dingen ontdekken. Andere mensen ontmoeten. Ze is er klaar voor. Wij moeten er nog even aan wennen.
