Vrijdag 21 december. Witte bomen in een wit bos, wat is het prachtig! ’s Morgens gaan de kinderen met Marty naar buiten. Ik blijf binnen met Zita en dek de tafel voor de kerstlunch. Spannende momenten in het bos, als Emma Yanna een hand geeft om een smal paadje te volgen om een boom te bekijken en Marty met Tycho benenden blijft; en wanneer Miquel zegt: "Ik kan wel alleen met Emma terug" – ze zien het scoutinggebouw al liggen- en Marty dat goed vind, maar toch ook een beetje eng, dat loslaten.
’s Middags, na een lunch met kippensoep, knakworstjes, broodjes, eieren, en een kerstverhaal over Jowena en haar viool, die op zoek gaat naar een lied voor alle mensen, wil iedereen weer naar buiten. Eerst in de speeltuin, waar Tycho en Yanna merken dat ze heus bijna alleen het klimrek naar de glijbaan kunnen beklimen, daarna in onze eigen tuin. Alleen Emma en Miquel zijn nu nog buiten en proberen het te laten sneeuwen, door hard aan de bomen te schudden en er takken in te gooien. Dat lukt heel goed. Ook ik ben al lang weer naar binnen als zij eindelijk komen met rode wangen en natte haren van alle uitgeschudde sneeuw. Het is bijna tijd voor de muzikale kerstborrel, een feestelijke afsluiting van 2007 en onze eerste maanden genieten van De Vrije Ruimte.
