Vrijdag 23 mei. Groepjes hier en daar. Leeftijden bij elkaar en door elkaar. Een op de trampoline, een op de mat, drie in het souterrain, vijf in het theater. Steeds wisselende samenstellingen van kinderen die elkaar opzoeken om iets te ondernemen. Fietsen, schaken, tekenen, leren, lezen, rekenen. Het kan van alles zijn. Samen eten we tussen de middag in het souterrain. Niet iedereen is daar op precies hetzelfde moment, want tussen 12 en 13 uur kun je er terecht. Wanneer ervaar je dat gevoel van samen één school zijn? Momenten zijn het, kort en soms langer. Deze middag is zo’n moment, een lang moment. Vanaf half twee barst het los en het duurt tot het einde van de schooldag: de talentenjacht.
Ouders, leerlingen en begeleiders zijn uitgenodigd om mee te doen of om te komen kijken. Ymke (11) en Paula (8) zijn al maanden bezig met de voorbereiding. Ze hebben posters gemaakt en kaartjes voor de voorstelling (te koop voor €1, de winst is voor de school). Ze hebben prijzen uitgezocht, bloemen gekocht, een turnstuk en een toneelstuk ingestudeerd, de volgorde van de optredens bepaald. Nu is het zover: In het theater liggen de matten op de grond en staan de stoelen staan klaar.
Iedereen komt kijken, velen doen mee. Er is respect en aandacht voor elkaar. Verrassing over optredens: wat zingt Flinn prachtig! Bewondering. Ze vinden elkaar goed! Er is een quiz van Zita en een eigengemaakt liedje van haar, handstanden van Yanna en Djoena die begeleid worden op de piano door Jozua, kunsten op de trampoline van Bjorn en Jesse. Kristo is een echte DJ en mengt zelf zijn muziek. Het is mooi, afwisselend, de aandacht waard. En dan voel je je samen één school. Genieten van elkaar. Iedereen mag zichzelf zijn en mag laten zien wie hij is en wat hij kan. Dank je wel De Vrije Ruimte.
