Woensdag 2 juli. Je merkt dat het soms, voor sommige kinderen, even teveel is. Ze hebben gerend, gesprongen, spelletjes gedaan. Ze hebben gezien en gehoord dat er onenigheid was en hoe dat werd opgelost. Ze zijn nu even moe en zoeken rust. "Zal ik je even voorlezen?" vraag ik aan Yanna. Voorlezen is dicht bij elkaar op een kleed op de grond zitten, met een kist boeken naast je, waaruit iedereen kan kiezen. Vandaag ga ik met Yanna en Paula in de kleuterruimte zitten, en Yanna weet al welk boek het gaat worden. "Kikker is een held." Een van mijn lievelingsboeken, zoals alle kikkerboeken, omdat het zo helder is opgeschreven, met af en toe een mooi moeilijk woord en een filosofische gedachte. Dan kiest Zita, die er inmiddels bij is komen zitten, een boek. Daarna wil Yanna nog een keer het boek van kikker. En tenslotte vraagt Robin van zeven, als zijn moeder er al is om em op te halen: "We hadden toch ook een boek over een poes die iemand redt, en dat was echt gebeurd..?" Ja, "Bontje, de kat van de molenaar", over de Sint Elisabethsvloed uit 1421. Dat boek mag ik ook nog voorlezen. Het is fijn om te doen. Voor jezelf creëer je rust, en ook voor de kinderen, die, zo lijkt het, aangetrokken worden naar de plek waar het rustig is en ze mooie verhalen kunnen horen.