Vrijdag 19 december. Sinds gisteren hangt er een groot vel papier met stift erbij op de kast van de brandslang: Wie wil kan zich inschrijven voor een gladiatoren-wedstrijd. Daar hoort een voorgeschiedenis bij. Al dagen zijn een aantal kinderen bezig met zwaardvechten: gevechten met stokken waarbij wordt gekeken wie het het langste volhoudt. De stokken vinden ze in het achterbos en het zijbos, een stuk niemandsland om het gebouw, dat ze met een klein groepje bewaken tegen indringers. Nu is het tijd om hun kunsten met stokken aan anderen te tonen, en te laten zien wie de sterkste is (of het beste zwaardvecht). Ik heb me ook ingeschreven en krijg van te voren les van Robin. "Je moet achtjes draaien met je stok, dat helpt heel goed." Ik probeer het en het lukt ook wel, maar na vijf minuten voel ik toch wel mijn armspieren..
Miquel heeft de wedstrijd georganiseerd. Midden op het grasveld is een kring van pilonnen, waarbinnen de gevechten plaatsvinden. Hij heeft een ridderuitrusting aangetrokken en vertelt de spelregels: "Als iemand ‘stop’ of ‘au’ zegt, is de wedstrijd afgelopen en heeft de ander gewonnen. Dat is duidelijk. De gevechten gaan goed; iedereen houdt zich aan de regels. Ten slotte gaan ze niet meer met hun zwaarden (stokken) vechten, maar zonder iets. Het wonderbaarlijke is dat alles mag -alleen de regel STOP of AU geldt- en dat het steeds maar goed blijft gaan. De kinderen maken hun eigen regels en het werkt! De uiteindelijke winnaar is Miquel
. Gefeliciteerd!
