Vrijdag 24 november. Sint is geweest en heeft de schoentjes gevuld. Geen overdaad aan pepernoten deze keer, wel voor ieder kind een toepasselijk cadeau. Een loep voor de kinderen van mijn groep. Ze pakken hem uit. Ik laat het woord speurtocht vallen. “Ja, we gaan een speurtocht doen!” Ideeën genoeg: “We moeten pijlen tekenen en opdrachten doen, we moeten een schat vinden.” Ik word aangestoken door hun enthousiasme en doe mee. Met het pijlen tekenen, het verzinnen van opdrachten, het bedenken van een schat. Nee, ze willen niet zelf de pijlen ophangen. Zij willen de speurtocht lopen, met hun loep, op zoek naar sporen. Oké, ik hang de pijlen op, van de speelruimte naar de woonkamer, naar de voordeur naar de tuin. Zing een liedje, doe een dansje, zoek een schoenafdruk, spring. Ze doen het zo snel, dat ze al op de eindbestemming zijn als ik nog met een paar kinderen de laatste opdracht doe. En de schat? Die was niet zo moeilijk om te bedenken: een schaal met daarin de ingrediënten om pepernoten te bakken. Dat gaan we daarna doen en de hele school ruikt heerlijk! (En de pepernoten smaken lekker).
