Donderdag 18 april. Vorig jaar – toen we nog maar met vijf leerlingen waren- hebben we al een keer een droomschilderij gemaakt met Claudia: ondergrond verven, plaatjes of stukken daarvan uit tijdschriften scheuren/knippen en erop plakken, weer verven…tot jouw droom op het doek staat. Vandaag gaan we dat weer doen. Maar nu zijn we met 18 kinderen en gaat het ietsje anders.
Twee zijn er al begonnen met kleurige kleuren, tot ze allebei hun handen zwart hebben gemaakt, en de één haar schilderij vol zwarte streken heeft gezet. De anderen komen kijken, pakken ook een doek, gaan zitten en nadenken. Job verft blauw op zijn schilderij en plakt er een uitgeprinte R2D2 op. Mees doet een blinddoek voor "Ik weet toch niet wat ik moet verven, dus kan ik het net zo goed met mijn ogen dicht doen". Naomi zet twee flessen verf voor zich, blauw en fuchsia, en verft meteen precies wat zij wil. Jeremia pakt het boek met de vulkaan, om daarlangs rechte lijnen te trekken. Het wordt uiteindelijk een weg die eindigt in blauw en geel. Heleen zit naast hem, kijkt wat hij doet, trekt dezelfde lijnen, maar maakt een heel ander, eigen schilderij. Ze is er trots op! Zo verft ieder op zijn eigen manier zijn droom. Soms weten ze zelf nog niet zo goed wat het is, maar na een tijdje kijken zie je ze blijer worden. Iets van henzelfis opeens in hun eigen kleuren voor hen verschenen.
