Vrijdag 2 december. Een dag waarop veel mensen er niet zijn en dingen toch goed verlopen. Niemand bij de administratie, dat kan niet. Dus Floris van 15 gevraagd of hij daar wil zitten, de telefoon wil aannemen en wil zorgen dat de kleuters niet onverhoeds naar de voortuin gaan. Hij doet dat – met een paar vrienden- graag voor de school. Ik ben buiten, bijna de hele dag, bezig met het vuur in de pizza-oven en ook even binnen om het rollen van het pizza-deeg in gang te zetten. Eigenlijk is dat het enige wat ik hoef te doen: de dingen in gang zetten. Bij het vuur komt al gauw Tyko (14) kijken. Hij heeft er verstand van en wil het wel even van mij overnemen: opletten dat het vuur blijft branden, hout hakken en dat op het juiste moment erin gooien. Ik ga naar binnen en pak de bakken met deeg. Als een paar kinderen eenmaal weten hoe je het pizzadeeg moet uitrollen (echt zo dun mogelijk), zien anderen dat en gaan het ook doen. Katelijne, vrijwilligster op vrijdag, helpt hen verder. Ik kan weer naar buiten om de pizza’s met de pizzaschep in de oven te doen. Binnen in de speelruimte is de oma van Yannah, oud-kleuterjuf, bezig met de jongste kinderen, die daar heerlijk aan het spelen zijn. Ook zijn er veel buiten, in de weer met scheppen en zand. Ze graven kuilen en vergelijken welke dieper is.
Het wordt middag, de pizza-stroom houdt aan, maar het hout is bijna op. “Kijk”, zegt Tijn (4), “Ik heb takken verzameld, hier onder de boom, zodat ze niet nat worden. Die kun je wel gebruiken.” Tijn is een jongen die veel kijkt en oplet, hij kent iedereen en weet waar alles te vinden is. Hij helpt graag als er iets te klussen is. Samen pakken we de takken. Ik leg er een voorzichtig in het smeulende vuurtje. Ja, het gaat weer branden! Dank je Tijn, zo kunnen we ook de laatste pizza’s bakken.
