Maandag 4 juni. “Vandaag ben ik voorzitter!”, zo komt Anne Sophie (4) binnen. Rowan vindt het maar niets, hoe kan iemand die jonger is dan hij (5) nou voorzitter zijn? Voorzitter van de schoolkring van 4-9-jarigen. Maar als het eenmaal zover is, helpt hij haar met het uitdelen van de limonade. Vragen: “Wat heb je dit weekend gedaan?”, en steeds de naam noemen van degene die aan de beurt is. Ze doet het goed. Af en toe vergeet ze even waar we ook al mee bezig zijn en ontstaat er een levendig gesprek over andere dingen. We nemen de week door met dinsdag schrijfdans en Engels en ’s middags surfen, woensdag werkbegeleiding, en vrijdag schooltuintjes. We gooien over met de bal en komen bij het laatste punt, de rondvraag. Bijna iedereen is al aan de beurt geweest, als ik hen vraag naar het punt van de vorige keer: een gamedag, hoe is die verlopen? “Ja, dat hebben we gedaan en dat was heel leuk, we willen weer een gamedag!” Maar hun beurt is voorbij en alleen Anne Sophie mag nog een punt inbrengen. Tycho fluistert haar in: “zeg dat je een gamedag wil, morgen!” Anne Sophie brengt het in, en zo komt het dat de volgende dag alle kinderen van deze groep hun nintendo mee naar school nemen. Want vanzelfsprekend vonden ze het allemaal een fantastisch idee!
