Maandag 16 juni. "Durf jij niet met je ogen dicht aan het klimrek te gaan hangen?" vraagt een van de twee jongens die vandaag een dag meelopen. "Nee", zeg ik, ik durf het zelfs niet met mijn ogen open." De jongen die dit vraagt is blind, en is op De Vrije Ruimte met zijn tweelingbroer om te kijken/ luisteren/ voelen of De Vrije Ruimte voor hen een goede school is. Het is verbazingwekkend hoe het gaat. De blinde jongen laat zich door zijn broer, maar ook door kinderen en begeleiders van De Vrije Ruimte meevoeren naar waar hij heen wil.
Nu zijn we in de speeltuin en hij klimt zo via een touwladder omhoog naar het huisje van de glijbaan. "Doe het nu zoals ik het je heb geleerd!,"zegt zijn broer. "Een been over de rekstok heen, en dan gaan hangen." Hij doet wat zijn broer zegt, en hangt en is blij. Na twee keer met aanwijzingen, doet hij het de derde keer alleen. Laat zich via een paal naar beneden glijden, klimt via de rekstok weer omhoog en vindt op de grond opeen ook nog een Zwitsers 5-frank-stuk. Het is tegelijkertijd spannend en gewoon, want een blinde jongen wil natuurlijk ook lekker klimmen, hangen en glijden. En dit is dan nog maar de eerste dag van een week waarin elke dag twee of drie nieuwe kinderen komen wennen om te zien of De Vrije Ruimte bij hen past. We zijn benieuwd!
