Donderdag 30 januari, gedichtendag. Bovenstaand gedicht van Ted van Lieshout koos ik uit om op te variëren bij het maken van een gedicht. Ik las de tekst, keek naar het beeld en dacht: waarom maken we niet eens een beeldgedicht? Ik pakte kwasten, plakbloemetjes en hartjes, bierdoppen, papieren. Kijk naar de lepeltjes, zoals ze bij elkaar liggen, lijkt dit niet op een gedicht, zoals de regels over het papier verdeeld zijn? Wil jij ook zoiets maken? Ga je gang!
Kyra (4) plakte veel op een vel. Iedere keer als ze een lieveheersbeestje had opgeplakt ging ze weer tellen. Waren het er nou 5 of 6?
Keiro (5) had een heel andere opvatting over het gebruik van lijm dan wat ik kende: “ik spuit de lijm in de doppen en dan worden het allemaal riviertjes…” Laila (5) houdt van hartjes en van bloemen. In een eigen schrift schrijft ze er prachtige woorden bij.
Yanna (9) experimenteerde met hartjes, bestek en bekers, plakplaatjes en getekende vormen.
En zo werd er de hele dag geprobeerd, geplakt, nagedacht over mooie vormen. Nu genieten we van de resultaten die nog even mogen hangen op de kastdeur in de woonkamer.
