Eind september/begin oktober. Je bent 13 jaar en dieren en planten zijn je passie. Wat doe je dan? Robin weet het wel: een lessenreeks veldbiologie organiseren voor de jongere kinderen. Na de lunch verzamelen we ons op een bankje in het parkje bij de sloot tegenover de school. Robin legt uit: Vandaag gaan we in het water zoeken naar diertjes. Met een schepnet schep je in het water, je kiepert het net leeg boven de witte, met slootwater gevulde bak, en kijkt wat er in zit. Zo gezegd, zo gedaan. In eerste instantie denk je dat er alleen maar blaadjes en kroos in de bak komen, maar kijk je beter, dan zie je opeens een rood bewegend puntje… op de zoekkaart kom je erachter wat het is: een rode waterspin! Ongelooflijk wat er zich allemaal in het water bevindt. Wil je het beter zien, dan kun je het diertje in een potje met een loepje erop bekijken. Iedereen, schept, kijkt en zoekt enthousiast. In het meegenomen schrift schrijven we de namen op van de dieren die we hebben gevonden.
De week daarop zijn de bodembeestjes aan de beurt. Tip van Robin: als je onder een steen kijkt en daar beestjes vindt, leg dan daarna de steen weer terug, want dat is hun huis! Pissenbedden, oorwurmen, regenwormen (nog best moeilijk te vinden!) die kennen we wel. Maar larven van libbellen en lieveheersbeestjeslarven, die hebben de meesten nog nooit gezien. Vandaag wel. We gaan ‘boompje kloppen’: Met een stok slaan we voorzichtig tegen de bladeren van een struik, eronder ligt een wit plastic zeil. Onze vangst na het slaan: heel veel krioelende beestjes. Van lang niet allemaal vinden we de namen terug op de zoekkaart, wel zien we hoeveel er verstopt zitten op en onder de bladeren.
Ook nu weer een potje met een loep erop, zodat we de piepkleine beestjes nog beter kunnen bekijken. Alle namen die we vinden, onder andere de huisjesslak en naaktslak, schrijven we weer op in ons schrift. Na een hele middag beestjes verzamelen, is iedereen behoorlijk moe. Gelukkig hoeven we alleen maar de straat over te steken om weer terug te zijn op school.
Daar zien we een meisje dat niet meeging, maar wel voor zichzelf vleugels maakte. Kijk, hier vliegt ze!