Vrijdag 20 januari. Dat je uniek bent is belangrijk om te weten. Jij doet er toe. Zoals jij bent, is er geen een. Weet dat, onthoud dat, doe er wat mee. En dat deden we. Een bak met zandkorrels met een egale lichtbruine kleur. Maar dat is schijn. Met een vergrootglas (of de zoom-optie op je telefoon) zie je verschillende kleuren, wit, bruin, doorzichtig en zelfs groen, blauw, rood. Kies een korrel uit. De mooiste, de liefste. Een unieke korrel. Stel: dat zand zijn wij, zeven miljard mensen, op deze aarde. Een van die korrels ben jij, Paula, Brechtje, Tuana, Isabelle, Artemisia, Lucie, Dechen, Darya, Iris, Claartje. Hoe voelt dat? Wat doe je?
Ik heb bruine ogen/ Ik heb ook bruin haar/ Ik speel ukelele/ En een klein beetje gitaar/ Ik ben verliefd op jongens/ Ik ben verliefd op meisjes/ Ik ben verliefd op bomen/ Ik ben verliefd op ijsjes/ Ik houd van mijn vriendinnen/ Ik ben dol op mijn kat/ Ik houd ook van familie/ En ik houd van de stad/ Ik haat milieuvervuiling/ En oesters haat ik ook/ En weet je waar ik blij van word?/ De geur van wilde bloem-wierook. 
Ik loop/ Ik hoop/ Ik hoor & ga door/ Ik stop/ Ik luister/ Ik huiver/ Ik wuif/ (wuif ik het weg?)/ Ik wil goed/ Doen wat werkt/ Met jou en jou en jou
Lucie/ Zo noemen ze mij/ Ik ben een meisje/ Met bruine ogen, zeggen zij/ Wie ben ik?/ Een kind van twaalf/ Blonde kleur in haar haar/ Ben ik dat?/ Ik ben mezelf/ Maar ik ben mezelf ook niet/ Ik ben mezelf en ik ben blij met dat.
