Woensdag 31 oktober. ’s Morgens werken en spelen kinderen en begeleiders. Het is mooi hoe dat gaat. Om 9 uur staan de meesten op om naar een werkruimte te gaan om zelfstandig te werken onder begeleiding van een docent. Lezen, rekenen, spellen, huiswerk Engels of biologie, Chinees, wiskunde of geschiedenis. Een vanzelfsprekendheid, opgebouwd in de eerste 8 weken van dit schooljaar. Ruimte voor iedereen om te doen wat hij of zij wil. Toekomen aan je huiswerk of de vakken waaraan je wilt werken. Ik blijf achter in de speelruimte met de leerlingen die daar zijn gebleven. Sommigenwaren te laat voor de les en werken nu in deze ruimte. Anderen kiezen er bewust voor om hier te spelen. Rowan zit in de bouwhoek met Keiro van 4 die een dagje komt kijken. Samen leggen ze de treinbaan neer. Victor zit aan zijn vaste plekje aan tafel. Veel technisch lego om hem heen. Hij vindt uit. Maakt auto’s naar eigen ontwerp. Hij laat aan mij zien hoe een driewielige auto zijn voorwiel in en uit kan klappen. Haast elke dag zit hij hier, meestal met lego, soms met kapla. Altijd aan het bouwen en bedenken. Niet altijd met een vooropgesteld doel; hij ziet wel wat eruit komt. Andere kinderen zijn gefascineerd. Komen even naast hem zitten, kijken wat hij doet en hoe. Doen even mee, maken opmerkingen, zijn geïntrigeerd door wat er uit zijn handen komt. Het werkt aanstekelijk.
