Kleine dingen zijn het soms, die je doen glimmen van trots. Zoals Andreas die een rondleiding verzorgt tijdens de open middag en daar dan een stukje over schrijft voor de nieuwsbrief. Ook nam hij de maandagkringbegeleiding op zich, omdat de docent ziek was. De dingen gaan door, ook als jij ze niet doet. Anderen zien kansen, nemen verantwoordelijkheid en doen het gewoon, zelfs zonder dat je het hen gevraagd hebt.
Een avond over beeldschermgebruik, mede-georganiseerd door twee leerlingen. Zij wilden ieders mening horen over het gebruik van telefoons, tablets en laptops in de school, om zo te komen tot heldere afspraken in de school. Ouders, leerlingen en begeleiders spraken in kleine groepjes over verslaving en gezondheid, educatie en vrije tijd, regels en inzicht in eigen gedrag. Fijn om zo met elkaar te praten, vond iedereen. En wie weet gaan we het voorstel ‘twee maanden zonder beeldschermen op school’ wel uitproberen. Trots op de gelijkwaardigheid van de inbreng.
Zo zijn er ook ouders met kennis en ervaring en ideeën voor de school. Zij helpen ons verder. Met het zoeken naar geschikte gebouwen, met het oprichten van ‘de vrienden van De Vrije Ruimte’, met het nadenken over het werven van fondsen. Trots dat dit gebeurt, dat hulp vanzelf komt, als je durft los te laten.
