Donderdag 4 juni. Spectro wordt vandaag ontdekt. Het spel staat al een tijdje in de kast in de woonkamer, nu halen ze het eruit. Hoe moet dit? Met drukkertjes verbind je onderdelen zodanig dat er een gesloten circuit ontstaat en er een lampje gaat branden, of een muziekje is te horen. Nieuwe batterijen erin: het werkt!
En zo gaat deze dag, van begin tot eind: het werkt! De stroom wordt niet onderbroken. We gaan van het een in het ander, en iedereen blijft blij. ’s Morgens spelen met kinetisch zand tot het tijd is voor koek. Zonnetjes van scheerschuim en gele verf – we maken een afdruk- tijdens Schrijfdans. Huppelend naar het souterrain voor de lunch. “Weet je wat, het is lekker weer, zullen we picknicken in de voortuin?” Enthousiaste kleuters met gesmeerde boterhammen op een bordje, ik met een waterkan en bekers. Zitten in het gras tussen de madeliefjes. Samen eten en vertellen over wat je ooit hebt meegemaakt en ‘kijk eens wat ik kan!’: koprollen, hinkelen, rennen, springen. “Wil je me voorlezen?”, vraagt Jade. Ze haalt het boek over kikkers die veel kunnen. Kun jij dat ook: je tong zo lang maken dat je daarmee een vlieg kunt vangen? We proberen het en bewonderen elkaars kunsten. Wat is het fijn om juf te zijn.
