Maandag. Iedere dag probeer ik om dat wat voor mij wezenlijk was op te schrijven. Meestal komt dat vanzelf naar boven, maar soms moet ik even diep na denken om te weten waarover ik iets wil zeggen. Vandaag was zo’n dag waarop alles opnieuw begon; weliswaar met dezelfde kinderen, en dezelfde begeleiders, maar op een nieuwe plek en met nieuwe spullen. Weer even wennen hoe het daar georganiseerd gaat worden.
Duidelijk was dat de kleintjes (de crèche-kinderen, broertjes en zusjes van de kinderen die bij ons op school zitten) meteen een eigen ruimte moesten krijgen voor hun rust. Dat werkte prima. De anderen begonnen met overal in hun ruimte de nieuw gekregen playmobil voor school rond te strooien. Al gauw hadden we daarvoor een oplossing: een eigen hoek, met een krat waarin de playmobil opgeruimd kan worden.
En de rest van de spullen? In het gebouw staan tafels en stoelen, onder de tafels staan kratten. Hé, een goed idee: de kratten zetten we voor de tafels en daarop komen de spullen waarmee je aan de tafels kunt spelen. Na het eten gaven we een rondleiding langs de tafels: een studietafel, waar je o.a. latijn kunt leren, een puzzeltafel, een rekentafel, een lees- en schrijftafel, een ontdektafel, een spelletjestafel en een knutseltafel. De begeleiders keken elkaar tevreden aan: zo, nu wordt het echt onze eigen school, De Vrije Ruimte!
