Donderdag. Al de hele week verheugen Emma en Miquel zich erop dat ze vandaag, eindelijk, met zijn tweeën Harry Potter deel 1 kunnen kijken. De kleintjes zijn immers naar de speelgroep. Marty en ik kijken elkaar aan: strakblauwe lucht en stralende zon, echt weer om naar buiten te gaan. "Het is jullie school", zegt Marty. En zo zitten ze van tien voor tien tot tien voor half een voor de televisie. En wij, de twee begeleiders van de twee kinderen? Wij installeren ons op het balkon met koffie en gevulde koek om na te denken over reflectie.
Want wat wij willen is dat de kinderen straks leren om bewuste keuzes te maken en na te denken over wat voor hen belangrijk is en waarom. Wat we gaan doen is simpel: twee keer per dag, om 9.30 en 14.30 uur om de tafel gaan zitten met z’n allen. De eerste keer om te horen wat iedereen die dag van plan is om te gaan doen, met wie en hoe. De tweede keer om te praten over hoe het is verlopen. Zijn de plannen gelukt of heb je iets anders gedaan? Waarom? En wat ga je onthouden van deze dag? Al pratend komen de ideeën in ons hoofd tot leven.
Half een. De film is afgelopen. De zon schijnt nog steeds. Naar buiten: rennen, voetballen, klimmen, schommelen. Dekinderen zijn nu al goed in staat om zelf te kiezen wat ze willen doen.
