Maandag 14 juni. Al heb je je 's morgens geërgerd aan grote jongens die met elkaar geinen tijdens de schoolkring, en al heb je voor de middag al vijf keer aan een 13-jarige gevraagd of hij eindelijk eens wil stoppen met het roepen van vieze woorden, 's middags is alles anders en oranje.
De tas die Mees meenam zit vol slingers, hoedjes en de Nederlandse vlag. Het was niet de bedoeling, wat wij dachten, dat deze werd opgehangen. Nee, Mees wilde hem zelf omdoen tijdens het kijken naar de wedstrijd. Zo zitten we daar bij elkaar op fatboys en stoelen, leerlingen, begeleiders en ouders, met komkommerhapjes en een limonadetap, kijkend naar een groot scherm via de beamer en de laptop. Af en toe is het spannend, want dan hapert het beeld, en weten we niet of we nog verder kunnen kijken. Het gaat goed. Kinderen die even niet meer willen, gaan naar de speeltuin en komen later weer terug. Anderen, die eigenlijk om half drie naar huis wilden, blijven kijken tot het einde. Leuk, zo samen kijkend school zijn!