Donderdag 24 juni. Hier is Sylvia geweest. Boven op deze berg, de Machu Picchu, in Peru. Ze maakte een reis door dit land en kwam vandaag bij ons op school om hierover te vertellen. Ze leerde veel van Indianen en liet dat ons ook meemaken. Eerst brandde ze een pallisanderhoutje; de rook daarvan wuifde ze naar ons toe met een grote veer. Dit was een aura-schoonmaak en je merkte dat iedereen er rustig van werd. Door het stilstaan, aandacht krijgen, de scherpe geur van het hout?
Binnen stond de beamer klaar en liet ze ons eerst zien waar Peru lag en in welke gebieden zij geweest was. Gebieden waar Indianen wonen, waar sjamanen een belangrijke rol spelen in de gemeenschap. Ze vertelde over de rituelen die zij daar had meegemaakt, dat ze had geslapen in een tempel, en de eeuwenoude cultuur van Indianen die in alles leven zien. Een grote steen wordt een condor, twee rechtopstaande rotsblokken zijn vleugels. Door een spleet in de rots kon je naar binnen, 'de buik van de condor', daar liet je het oude achter je. Als herboren kwam je weer naar buiten. Het klonk fascinerend en de kinderen zaten geboeid te luisteren. Daarna mochten ze zelf aan de slag met muziekinstrumentjes en het bepalen van de windrichtingen. Het was een verhaal van een land dat we niet snel zullen vergeten. Dank je, Sylvia.
