Maandag 22 juni. Je vraagt je wel eens af waarom alles opeens zo lekker gaat, iedereen zo vrolijk is. Is het de zon of de zomer? Zijn de kinderen beter uitgeslapen, of jijzelf (waardoor je beter overal tegen kunt)? Of is er nog iets anders aan de hand? Hoe komt het dat je die energie voelt stromen door je lijf en door de ruimte, in de manier waarop kinderen met elkaar bezig zijn?
Dit is er te zien: kleurende kinderen die een bakje vouwen om hun uitgeknipte snoepjes in te doen. Spelende kinderen in het theater die de hele ochtend hun eigen Ariël-verhaal verzinnen. Miquel die Paula voorleest, Emma die Noor voorleest, gezellig samen op een fatboy. Filmende jongens die het helemaal zelf doen, en later met zijn allen om de tafel zitten om te monteren. Knikkerende jongens in de halve finale van het knikkertoernooi, dammende meisjes. Iedereen is de hele dag bezig, alleen, met z’n tweeën of in een groepje. De samenstellingen veranderen, de energie blijft stromen. Zo ziet een gewone, fantastische dag eruit op De Vrije Ruimte.
