Woensdag 7 september. Wel 3 eierwekkers zijn er vandaag in gebruik op school. 1 in de keuken, de meest logische plek zou je denken. Bedoeld om af te lopen als het deeg gerezen is en als het broodje klaar is in de oven. Dan 1 in de jungle, waar ik hem zelf gebruik voor de kinderen met wie ik ‘ik leer anders’ doe: 10 minuten woorden schrijven uit een woordpakket (van groep 3 tot en met 8); meteen checken of het woord goed gespeld is. Is het fout, dan doorkrassen, uitgummen, laten ontploffen, dit woordbeeld. Nieuw woordbeeld – met goede spelling- opslaan in hoofd om nooit meer te vergeten. Sommigen schrijven bijna niets fout en kunnen lekker doorgaan; anderen doen minder woorden, maar onthouden wel weer heel bewust het woord wat ze eerder fout schreven. Tien minuten is een mooie tijd om dit vol te houden.
Dan de derde eierwekker, die heeft Paula gisteren gekocht, met het eerste maandgeld dat ze heeft ontvangen. Ze heeft het voorgelegd aan de kascommissie: “Ik wil een eierwekker om te weten hoe lang de les duurt. Ook voor de anderen is dat handig, dan weten zij ook wanneer de les is afgelopen.” (Zo zie je hoe op een school zonder bel een rinkelend ding toch via de leerlingen wordt ingevoerd…). De kascommissie keurt de aankoop goed, de wekker voldoet aan het criterium dat Paula er iets aan heeft voor haar persoonlijke ontwikkeling (namelijk: weten hoe lang een les duurt). Ze gebruikt hem meteen tijdens de rekenles. En het mooie was: precies na haar laatste som ging de eierwekker af. Voldoening bij leerkracht en leerling.
