Woensdag 20 mei. Zoals meestal, is ook deze woensdag een rustige dag. De jongsten vermaken zich voornamelijk in de speeltuin en met spelletjes en boekjes. Mees en Miquel vertellen hun fietsen-humor-moppen (lees deze later deze maand in MIRA, de schoolkrant van De Vrije Ruimte), en Heleen is hard aan het werk aan Spaans en rekenen. Zij heeft ook een werk-portfolio Home: een boekje met niet al te ingewikkelde recepten, waaruit we elke woensdag iets klaarmaken voor de lunch. We hebben al een keer muesli met yoghurt, banaan en appel gehad, een broodje gezond, een broodje ei, een tosti… Vandaag gaan we pannnenkoeken bakken! Dat deden we al vaker en Heleen is daar zeer bedreven in.
Ze weegt, roert en klopt, tot het beslag goed is en iedere keer 1 soeplepel vol de pan in kan. Na een half uur zijn we klaar met bakken. Voor iedereen is er 1 pannenkoek, ook voor de mensen van de sociocratische onderwijskring, die vanmorgen bij ons te gast zijn. Zij zijn aan het werk in de werkruimte en willen hun lunch graag daar gebruiken. Heleen wil hen wel de pannenkoeken brengen. Met bordjes, stroop, suiker en bestek loop ik achter haar aan. Heleen doet de deur open, maakt een lichte buiging voor de gasten en biedt zo het bord vol pannenkoeken aan. We kijken elkaar aan, en zijn onder de indruk hiervan. Hoe een klein gebaar zo’n effect kan hebben…
