Vrijdag 8 januari. Gisteren was het er opeens. De ijsmijn, een idee van de jongens. Met hamers, schroevendraaiers -gebruikt als beitel-, stokken en stenen gaan ze naar het bevroren pad naast ons gebouw. Daar hakken ze in het ijs, verzamelen ijsstukjes in emmers, zoeken schatten onder het ijs. Vastgevroren stokjes, dennenappels, steentjes. Het ziet er allemaal even prachtig uit in de ijskristallen. Robin vindt telkens ijs waarin je een klein regenboogje ziet "Van een druppel olie", zegt hij, "van de wagens die steeds hier door het bos reden met zand." Vervolgens vraagt hij aan Mees of hij het ijsstukje uit wil hakken en in de speciaal daarvoor bestemde witte emmer wil doen. Job voelt steeds of hij op een goede plek zit, en merkt dat het beter gaat als hij met een steen op zijn schroevedraaier slaat in het ijs. Gijs is de directeur, roept iedereen bij elkaar: "Alle losse stukken verzamelen, het is pauze!" Miquel is de manager, de ideeënman. De emmers met ijs worden naar de vuurplaats gebracht en daar leeggekieperd. Wat er met dit ijs gaat gebeuren, weten ze nog niet. Sommige mooie stukjes worden even in een beker heet water gedompeld. Ze komen er schoon en nog mooier weer uit en liggen op een speciale plek.

Hé, na een kwartiertje staat er al een vliesdun laagje ijs op de beker warm water.
Fi
jne ijs-ontdekkingen vandaag.