Vrijdag 25 april. Al vaker heb ik geschreven over kapla, de aantrekkingskracht die het heeft, de mogelijkheden die het biedt… Het is nog steeds iedere dag het eerste wat zowel Miquel als Emma doen: zodra ze binnen komen duiken ze in de kapla-playmobil hoek en beginnen met bouwen en spelen. Het leuke is dat wij nu zien dat er iets verandert in de manier waarop ze ermee omgaan. Was eerst het verhaal het belangrijkst -meestal spannend over rovende en moordende bendes, tegen wie zij moesten vechten, huizen die brandden en waaruit zij mensen moesten redden- de laatste tijd lijkt het bouwen zelf op de voorgrond te staan: een brug over de hele breedte van het lokaal, een huis met tuin en kampeerterrein.
Vandaag bouwden ze een hut, die half op instorten stond ‘dat is ook de bedoeling, want wij (de playmobil-versie van Miquel en Emma) hebben hem zelf gebouwd.’ De hut kreeg twee verdiepingen en een dakterras. Daar zaten ze de poppetjes van Emma en Miquel, met z’n tweeën in een luie schommelstoel, te kijken naar het leven beneden hen. En als begeleider denk je dan: het is goed dat wij foto’s maken van wat ze doen, dat we opschrijven waar ze mee bezig zijn, want zo zie je hun ontwikkeling voor je ogen gebeuren.
