Maandag 28 januari. Ik weet dat het in het reguliere onderwijs heel gewoon is dat kinderen in 5, 10 of hoogstens 15 minuten hun broodtrommel leeg moeten eten, en dan ook nog hun beker drinken op moeten hebben. Soms worden dat stressmomenten in plaats van gezellige eet-momenten.
Op De Vrije Ruimte dekken we de tafel, iedere dag, en smeert wie kan zijn eigen boterham, en als je daarvoor nog te jong bent, vraag je aan iemand om dat voor jou te doen. Tycho (bijna 3, als toekomstige leerling op maandag en vrijdag aanwezig) wil wel een boterham met jam. De korstjes laat hij liggen "Mijn buik zit vol". Toch wil hij dolgraag nog een plak ontbijtkoek. "Eerst de korstjes", zeg ik. Hij kijkt me beteuterd aan. Gaat van tafel om een boekje te lezen, komt daarna weer terug aan tafel. "Kijk hier ligt de ontbijtkoek voor je klaar…"zeg ik. Hij neemt 1 hap. Ik snijd de korstjes in kleine stukjes. Nog wil hij niet eten, hoewel de koek trekt. "Ik ga je verrassen", zeg ik, en doe ondertussen op ieder stukje 1 schuddebuikje. In een wip is het brood op en eet hij met veel smaak de plak koek met boter. We zitten drie kwartier aan tafel, en ondertussen leren we van elkaar, praten met elkaar over hoe we de dingen doen, overwint Tycho zichzelf door toch zijn brood te eten.
