Vrijdag 19 juni 2010. Een rare gewaarwording op vrijdag: na het cellospelen en de taalclub (waarin Jaidyn een leuk verhaal hield over haar poes Leo -die zo heet omdat dat 'leeuw' betekent-) gaan negen jongere kinderen met Myriam mee naar het Knagertje, een dierenverblijf voor knaagdieren. Zita, lid van de dierenclub op school, had uit zichzelf twee dagen geleden gebeld om te vragen of ze langs mocht komen met de dierenclub. Dat was prima. Dus daar gaan ze, met de bus naar de Erasmusweg. Ze zullen pas om drie uur weer terug zijn.
Marty en ik blijven achter met acht oudere kinderen. Een aantal hebben Chinees, Cem schrijft aan het filmscenario, de anderen kletsen met elkaar, lezen wat, gamen wat. Lunch aan één tafel met tomatensoep en stokbrood. We gaan een weddenschap aan dat 1 van degenen die nog bij Chinees zit, straks zal vragen of er ook kruidenboter is (favoriet bij stokbrood). Wie zal dat zijn? We gokken op Mees. Dan komen ze binnen en wachten wij af. Gijs geeft suggesties…"Moet je niet wat vragen?" "Mmmm, lekker die soep met stokbrood en… " zegt Marty. Het wordt niet opgepikt. "Zal ik het uitbeelden?"vraagt Cem. Hij laat zien wat wij hadden verwacht dat er zou gaan gebeuren. Het is leuk, zo'n tafel met oudere kinderen, andere gesprekken, andere grapjes en een rust die er anders niet is. Het gekke is, dat dat omgekeerd ook zo is. Zijn de ouderen eens op stap, dan is het aan tafel ook opeens een stuk rustiger. Waar zou dat nou aan liggen?
