Vrijdag 27 juni. Het woord uit de titel schrijf je anders, namelijk een a met een rondje erboven (maar die kon ik niet zo snel vinden), want het is een Noors woord. Een tokke is een Noorse enorme platte pan, met drie pootjes die je eronder kunt doen, om boven een vuur de heerlijkste gerechten te bakken.

Het eerste wat de kinderen (die dat willen) vandaag met Gert gaan doen is hout gaan zoeken in het bos: hout voor het vuur en lange houten stokken om boven het vuur broodjes te bakken. Ze zijn al snel terug, met hout en stokken. Speciale stokken, van esdoorns, waar eerst de bast vanaf moet, om het brood er later omheen te kunnen draperen. Bij het eraf schrapen van de bast doen we een ontdekking: er komt sap uit, en dat sap smaakt zoet. Constantin kent esdoornstroop uit Canada,en dit smaakt bijna net zo lekker. Hoe kan dat? En wat is dat sap nou precies? Vragen die wij ons stellen, maar waar de kinderen zich op dit moment  even niet mee bezig houden. Zij willen door: stokken en tokke! Er is nog veel te doen: groenten en (vegetarische) worstjes snijden. Ook Yanna van 4 snijdt met een scherp mes. "Het lukt niet…" "Jawel, het lukt wel", zeg ik, want de wortel is al doormidden. Zo zie je maar, gewoon blijven proberen. Brooddeeg wordt gekneed en is aan het rijzen.

Dan wordt het vuur gebouwd: eerst kranten, daaromheen hout, als een soort wigwam. Het brandt onmiddelijk en goed. Tokke erop, groenten erin (in de goede volgorde, want niet alle groenten moeten even lang bakken) en smullen maar. Ik vond zelf vooral de broccoli – beetgaar- op deze manier gebakken verrukkelijk. De kinderen eten vooral aardappels met worstjes. Tijd om het brooddeeg om de stok te wikkelen en de stok boven (niet in!) het vuur te houden. Geduld wordt op de proef gesteld. Hier zie je hoe verschillend kinderen reageren op het wachten met een stok in hun hand tot het broodje gaar is. En wat je hier ziet bij het vuur, zie je terug in andere situaties. Zo kun je, als begeleider, zaken met elkaar verbinden, en steeds zo adequaat mogelijk reageren op wat zich voordoet. Want dat is, wat we ook doen, steeds wat blijft: kinderen zo goed mogelijk ondersteunen op hun weg in deze wereld.