Woensdag 26 november. De tweede open middag van dit jaar. Er komen een aantal nieuwe mensen op af die geïnteresseerd zijn in de manier waarop wij het onderwijs vorm geven. Door erover te vertellen, beleef je het proces (hoe zijn we gestart, waar staan we nu) opnieuw, en kijk je er zelf weer eens met frisse ogen naar. Van vier naar zeventien kinderen in een jaar tijd is niet niks. En als je dan ziet dat het eigenlijk best goed gaat met al die kinderen, dat de groep een levendige groep is, waarin iedereen elkaar accepteert zoals hij of zij is, voel je dat je op de goede weg zit. Steeds meer mensen willen meedoen met De Vrije Ruimte!
Maar ik wilde vertellen over de kralen, die ik al een jaar wil, en die vandaag zijn binnen gekomen. Kralen voor kralenplankjes, met voorbeelden erbij. Altijd een favoriete activiteit bij de kleuters, maar bij ons ook voor de oudere kinderen. Het is heerlijk rustgevend om met mooi gekleurde kralen een voorbeeld na te maken of gewoon zelf een patroon te verzinnen op zo’n mooi transparant plankje. Zita maakt de ene plank na de andere, helemaal vol met kralen. Zonder voorbeeld natuurlijk: "Nee hoor, dat ga ik nooit doen. Ik verzin het zelf, dat vind ik veel mooier!" zegt ze. Gezien de grote interesse ga ik nog maar wat kralen en plankjes bij bestellen, want 1000 kralen lijkt heel veel, maar ze zijn zo gelegd.
En dan het zand, schelpenzand, wat ik al heel lang bewaarde in een oude kist. Nu tevoorschijn gehaald omdat ik het wil gaan gebruiken voor Schrijfdans. Robin wil meteen weten wat het is. Ik strooi een beetje op een tafel en hij gaat aan de slag. "Net als de zandkunstenaar." Hij maakt een pet en een mijter, een boom en zomaar wat, door zachtjes te blazen en er met zijn vingers doorheen te gaan. Kralen en zand, simpele materialen, zeer waardevol voor de kinderen.